اگر چه در دهه های اخیر در دنیا به آموزش افراد کم توان ذهنی توجه بسیاری شده و دستاوردهای مهمی در این زمینه حاصل شده است، ولی یکی از جنبه های مهم زندگی آنان که روابط جنسی است، کمتر از سایر جنبهها مورد توجه قرارگرفته است. آموزش این روابط و سایر جنبه های مرتبط با رفتارهای جنسی نظیر آگاهی نسبت به اندامهای جنسی، پیشگیری از سوءاستفاده های جنسی و فرزندآوری از مسائل حائز اهمیت به شمار می روند. از آن جایی که این افراد بیش از افراد عادی در معرض خطر سوءاستفاده جنسی قرار دارند، نیاز آنها به دریافت آموزشهای جنسی دوچندان است.
هدف تحقیق :
یرخی از آنان به دلیل سوءاستفاده جنسی، مشکلات و اختلالات روانشناختی متعددی پیدا میکنند، زیرا در چنین مواقعی مورد بیتوجهی و بیمهری اطرافیان قرار میگیرند. اظهارات آنها برای دیگران باورکردنی نیست، از سوی فرد متجاوز تهدید میشوند یا فرد متجاوز از نزدیکان آنان است.
طرح پژوهش چگونه هست؟
اگر چه علائم بلوغ و در نتیجه تمایلات جنسی در افراد با ناتوانی در مقایسه با افراد عادی دیرتر ظاهر می شود ولی این علائم و تمایلات به افراد بدون ناتوانی شباهت دارد و تمایلات و روابط جنسی یکی از جنبه های طبیعی زندگی آنان است(کیجاک۱، ۹۰۰۴). این مسئله در میان جمعیت عادی با پذیرش عمومی همراه است ولی در زمینه روابط جنسی و آموزشهای مرتبط با آن برای افراد با ناتوانی توافق عمومی وجود ندارد(مککابی۹، ۱۴۴۴). این در حالی است که این گروه بیش از افراد عادی در معرض خطر سوء استفادههای جنسی و ابتلا به بیماریهای مقاربتی قرار دارند. به نظر سوبسی۳، راندال۹ و پاریلا۵(۱۴۴۱) افراد با ناتوانی دستکم ۱/۵ برابر افراد بدون ناتوانی در معرض خطر سوء استفاده های جنسی قرار دارند. پژوهشها بیانگر اثربخشی آموزشهای جنسی بر دانش جنسی افراد کمتوان ذهنی بوده است.
نتیجه پژوهش چه هست؟
مطالعه لنگدن۹ و تالبوت۵ (۹۰۰۶) نشان داده است دانش جنسی با کارکرد شناختی همبستگی مثبت دارد. به عبارت دیگر هرچه فرد از توانایی شناختی بیشتری برخوردار باشد، دانش جنسی او نیز بیشتر است زیرا میتواند از منابع مختلف اطلاعات کسب کند.
اگرچه افراد کمتوان ذهنی بیش از سایر افراد در معرض خطر سوء استفادهها و خشونتهای جنسی قرار دارند ولی در صورت بروز سوء استفاده و خشونت جنسی، آن را کمتر بیان میکنند زیرا آنان تصور میکنند بر اتفاقات و حوادث پیرامون خود کنترل ندارند(فاری۶، ۱۴۴۹ و مورفی۱۴۴۸۱). آنها اگر از سوی خانواده یا مراقبان خود مورد سوء استفاده قرار بگیرند به دلیل ترس از بی سرپرستی و بی خانمانی آن را بیان نمیکنند. بنابراین افراد کمتوان ذهنی با احتمال بیشتری با افراد سوء استفاده گر جنسی زندگی میکنند.
نتیجه گیری
از جمله محدودیتهای پژوه حاضر ساده بودن طرح و نداشتن مرحله پیگیری بود.
